چه انتظار عجيبي، تو بين منتظران هم غريبي، عجيب تر آنکه چه آسان نبودنت شده عادت، چه بي خيال نشستيم نه کوششي نه وفايي، فقط نشسته و گفتيم خدا کند که بيايي…