سلام خانومه مريم
ببخشيد شلوغي دنيا باعث شد ديرتر سر بزنم و نظر بزارم و بگم كه اپم.
نوشته هم كه مثل هميشه با تدبر نوشته شده است. آفرين
تعريف الكي نكردما. اين نوشتن براي خدا در وبلاگ كار تازه اي نيست. خودم خيلي هارو ديدم اين كارو كردن ولي اين خيلي مهمه حواس آدم باشه كه اين حرفارو خواننده هاي وبلاگ هستند كه ميخونند...
بگذرم
حرفهات را كامل قبول دارم خدا همينطوره كه نوشتين.
اتفاقا الان كه آذر ماهه ميگم. چند سال پيش همين موقع به وضعي گرفتار بودم كه فكر ميكردم بايد به قول تو يك نوبت بگيرم برم پيش خدا اظهار توبه كنم و دست از عادت ها و انديشه هاي زشتم بردارم. اما نيازي به نوبت نبود. چنان منو دچار كرد كه تا چشم باز كردم به لطفش از خيلي چيزها نجات يافته بودم.
