یاد بود!؟! ..روز وصل یاد بادان یاد باد..
باز هم
روزها یکی پس از دیگری میگذرد و ما و فاصله هامان بیشتر و بیشتر میشود.
یکی را را جاذبه زمین گرفته و یارای جدایی ندارد و یکی هم شهروند آسمانی شده
باز هم ما و فاصله هامان
ما و زمان....
دور و دورتر میشوم !!!
وقتی کار دشوار شد که ماندن در صحنه معنای شهادت گرفت,هنگام آن بود که شبی عاشورایی برپا شود و کربلائیان پای در آزمونی دشوار بگذارند.
خوش درخشیدید.
حسینی زیستن و علی وار پرکشیدن..
حال که بر کرانه ازلی نشسته ای ,همانگونه لبخند مهربانت را نثارم کن .
هنوز انتهای خنده و نگاهت حرفها دارد.........
خدا کند که فاصله ها امانمان دهند..
نوشته شده توسط : مریم
نظر دوستان [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ